Prof. dr hab. Włodzimierz Kamiński

Prof. dr hab. Włodzimierz Kamiński urodził się w 16 kwietnia 1924 r. w Skierniewicach w rodzinie inteligenckiej. Na jego życie i charakter wpływ wywarły lata wojny i okupacji. Działał w ruchu oporu, był żołnierzem Armii Krajowej. W 1942 r. zdał tajną maturę i jeszcze w czasie okupacji ukończył pierwszy rok studiów na Wydziale Prawa, tajnego wówczas Uniwersytetu Warszawskiego. Za działalność konspiracyjną był dwukrotnie aresztowany przez gestapo i skazany na śmierć, której cudem uniknął. Był wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec.

Po wojnie ukończył studia prawnicze na uniwersytecie Jagiellońskim i tam w 1948 r. uzyskał tytuł naukowy doktora praw. W tamtych latach nie pozwolono Mu jednak na kontynuowanie drogi naukowej w tej dziedzinie.

Od 1959 r. pracował w SGGW (etat na Oddziale Technologii Rolno-Spożywczej przy Wydziale Rolnym), prowadził wykłady i seminaria m.in. na Wydziale Żywienia Człowieka oraz Gospodarstwa Domowego i Wydziale Ekonomiczno- Rolniczym.

W SGGW uzyskał stopnie naukowe: doktora nauk rolniczo-leśnych (1961), doktora habilitowanego ekonomiki rolnictwa (1965), profesora nadzwyczajnego i zwyczajnego (1973 i 1980). Jednocześnie pracował na stanowiskach kierowniczych w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu, Instytucie Ekonomiki i Organizacji Przemysłu Spożywczego, Instytucie Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. W latach 1997-2009 był profesorem i prorektorem w Warszawskiej Wyższej Szkole Ekonomicznej.

Dorobek naukowy Profesora Włodzimierza Kamińskiego obejmuje ponad 350 artykułów i książek, w tym 60 publikacji w 7 językach obcych, które ukazały się w 15 czasopismach w 7 krajach. Uczestniczył w ponad 80 kongresach światowych i międzynarodowych konferencjach gdzie wygłosił 70 referatów naukowych.

Zainteresowania i kierunki badań naukowych Profesora Włodzimierza Kamińskiego koncentrowały się wokół makroekonomicznych aspektów gospodarki żywnościowej. Wniósł znaczący wkład w rozwój teorii nowoczesnej gospodarki żywnościowej oraz zasad integracji jej ogniw, optymalizacji przestrzennego rozmieszczenia przemysłu spożywczego, rolnictwa, oraz organizacji rynku produktów rolniczych. Opracował naukowe podstawy teorii przestrzennego rozmieszczenia gospodarki żywnościowej oraz metodyki jej analizy i oceny. Jego dorobek w dziedzinie ekonomiki światowego chłodnictwa żywnościowego – ważnego elementu wyżywienie ludności świata - ma wymiar światowy. 

Prof. Wł. Kamiński m.in:

• wykładał i prowadził zajęcia dyplomowe w SGGW (1959-1992), głównie z zakresu ekonomiki gospodarki żywnościowej,
• wykładał jako visiting profesor w 11 wyższych uczelniach w Belgii, Bułgarii, Niemczech, Szwajcarii, we Francji i na Węgrzech,
• był autorem i współautorem podręczników akademickich,
• wypromował 9 prac doktorskich  oraz 138 magisterskich i inżynierskich,
• opracował 108 recenzji w przewodach doktorskich, habilitacyjnych i profesorskich,
• był członkiem, przewodniczącym,  członkiem honorowym  m.in.: Komitetu Ekonomiki Rolnictwa,  Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN, Sekcji Ekonomiki Rolnictwa KBN, Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Tytułów i Stopni Naukowych,
• wchodził w skład wielu rad naukowych, redakcji czasopism naukowych, zagranicznych organizacji naukowych, w tym m.in.: Postępów Nauk Rolniczych, Akademii Rolnictwa Francji, Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa, Węgierskiego Naukowego Towarzystwa Przemysłu Spożywczego,
• był dyrektorem Departamentu Organizacji i Rozwoju w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu, a po jego likwidacji, zorganizował od podstaw i prowadził  Instytut Ekonomiki i Organizacji Przemysłu Spożywczego, a w roku 1990 kierował  Instytutem Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej,
• podpisał i realizował umowy z Instytutem Badań Agronomicznych (INRA) w Paryżu i instytutami w Berlinie, Budapeszcie i Pradze. Dwukrotnie przewodniczył pracom Grupy Ekspertów EKG ONZ/FAO w Genewie.

Odznaczony był 45 krajowymi i zagranicznymi medalami oraz orderami m.in. Krzyżem Komandorskim, Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego uroczyście odnowił w 1999 r. – po 50 latach - doktorat Prof. Włodzimierza Kamińskiego, uznając Jego znaczący wkład w rozwój nauki polskiej i światowej.

Chwalebnym rysem charakteru Profesora było podmiotowe traktowanie współpracowników i studentów. W stosunkach z nimi miał jedną zasadę - stawiać zadania zawsze nieco ponad możliwości, ale nie na tyle wysoko, by nie można było im sprostać.

Jego działania cechowała znakomita organizacja, precyzja, rzetelność i terminowość oraz umiejętność egzekwowania tych zasad od współpracowników, z całym poszanowaniem ich godności. Profesor nie krytykował, ocenę zaczynał często od słów „w zasadzie dobrze, warto jeszcze rozważyć...” i tu padały cenne, szczegółowe uwagi. Był mistrzem konsensusu. Słuchał każdej ze stron, potem każdemu dziękował za to, co dobrego wniósł do sprawy, a na końcu podsumowywał i przedstawiał wnioski do dalszego działania, których realizacji pilnował z żelazną  konsekwencją.

Prof. dr hab. Włodzimierz Kamiński zmarł 3 maja 2015 r., został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Dr inż. Krystyna Pieniążek[1]